Palenie tytoniu, według WHO (Światowa Organizacja Zdrowia), jest jedną z głównych przyczyn zgonów na świecie. Powoduje śmierć około 5 mln osób rocznie. Jednym ze źródeł szkodliwych substancji jest natomiast dym tytoniowy, na którego wdychanie są narażone zarówno osoby palące, jak i niepalące.

Bierne palenie to wdychanie dymu z papierosów palonych przez innych ludzi – dymu z palącego się papierosa i dymu wydmuchiwanego przez palaczy. Dym z papierosa składa się z około 4 000 związków chemicznych, z których ponad czterdzieści wywołuje raka.

Boczny strumień dymu, czyli ten, który powstaje w wyniku spalania się papierosa, zawiera więcej szkodliwych substancji chemicznych niż ten, którym zaciąga się palący

Warto pamiętać, że nie ma „bezpiecznej dawki dymu”, a bierne palenie to nie tylko sytuacja, w której dziecko krztusi się i kaszle, bo ktoś dmucha mu prosto w nos. Bierne palenie to każdy kontakt dziecka z dymem tytoniowym i tym, co po dymie pozostaje. Wietrzenie może usunąć zapach, ale nie eliminuje całkowicie trujących substancji chemicznych.

Dziecko nie powinno mieć w ogóle kontaktu z dymem papierosowym. Jest bardziej wrażliwe na działanie zawartych  w dymie trucizn niż dorosły. Robiąc z dziecka biernego palacza, narażamy jego zdrowie i życie.

Dzieci narażone na kontakt z dymem tytoniowym w większości przypadków mają we krwi równie wysoki poziom tlenku węgla jak palący dorośli. Zdarza się również, że przy długotrwałej ekspozycji, we krwi dzieci oznaczane są ilości wielokrotnie przekraczające dopuszczalne ilości.

Trzeba pamiętać, że bierne palenie dziecka w wieku przedszkolnym oznacza:

• Podrażniony nos, gardło, oskrzela i płuca, kaszel, kichanie, mdłości i zawroty głowy.
• Zmniejszoną ilość tlenu we krwi.
• Mniejszą odporność na infekcje.
• Osłabioną ogólną kondycję dziecka.
• Zwiększoną częstotliwość infekcji układu oddechowego oraz ucha środkowego i zatok.
• Ryzyko rozwoju alergii i astmy oskrzelowej.
• Obniżenie możliwości intelektualnych dziecka .
• Zaburzenia rozwoju psychoruchowego.
• Ryzyko wczesnego sięgania po papierosa, już w wieku nastoletnim.

To my, rodzice, opiekunowie odpowiadamy za zdrowie naszych dzieci i naszym obowiązkiem jest niedopuszczanie do sytuacji, w których dziecko narażone jest na kontakt  z dymem tytoniowym.

Protestuj! Nawet gdyby Twoja zdecydowana reakcja na trucie dziecka była przyczyną sytuacji konfliktowych. Nie ma nic złego w tym, że spokojnie i stanowczo zwrócisz uwagę komuś, kto pali przy Twoim dziecku. Nawet, jeśli uważasz, że nie wypada pouczać innych, zastanów się, czy zareagowałabyś, gdyby ktoś poczęstował Twoje dziecko trującym cukierkiem? A przecież palenie to takie samo trucie, tyle że społecznie usankcjonowane.

Reaguj! Reaguj w każdej sytuacji, kiedy Twoje dziecko narażone jest na wdychanie dymu.

Jeśli dziecko jest świadkiem sytuacji, w której prosisz, by ktoś nie palił przy was papierosów, opanuj emocje. To dobrze, że dziecko uczy się, że trzeba bronić swoich racji, ale powinno też uczyć się, jak robić to z klasą.

Jeżeli palą dziadkowie – weź pod uwagę, że w czasach ich młodości wiedza o szkodliwości palenia (zwłaszcza biernego) była znacznie mniejsza niż dziś. Szanując ich uczucia, powiedz im, czego się obawiasz  i ustal jasne zasady –  w domu, w którym mieszka dziecko, nikt nie pali. Zresztą dziadkom na pewno też zależy na zdrowiu wnuków.

Kiedy odwiedzają was palący znajomi i ktoś wyjmuje papierosa, powiedz po prostu:

„W naszym domu się nie pali”. Nie musisz się tłumaczyć, przepraszać.

Jeśli jesteś z dzieckiem na placu zabaw lub w piaskownicy albo w innym miejscu, gdzie ktoś pali papierosa, tak że dym dociera do Twojego dziecka, spokojnie zwróć uwagę.

Możesz powiedzieć uprzejmie, ale stanowczo: „Czy mógłby pan nie palić przy dzieciach?”, albo „Czy mogłaby pani odejść kawałek dalej z papierosem?”

Unikaj zadymionych miejsc. Nie ufaj fikcyjnym rozwiązaniom – restauracja podzielona na część dla palących  i niepalących jest jedną wielką palarnią.

Kiedy idziesz z dzieckiem do kogoś z wizytą, poproś, by w waszej obecności nie palono, a jeśli nie możesz tego zrobić, zabierając dziecko unikaj domów palaczy.

Prawo nas chroni - w Polsce nie wolno palić papierosów w obiektach użyteczności publicznej poza specjalnymi, wydzielonymi pomieszczeniami. Obiekty użyteczności publicznej to np. przedszkola, szkoły, placówki służby zdrowia, poczekalnie na dworcach, perony, pociągi, autobusy, biblioteki, zakłady pracy, biura, urzędy. W kilkunastu polskich miastach radni rozszerzyli strefy wolne od dymu na przystanki autobusowe, place zabaw i parki.

Zdrowie naszych dzieci jest dla każdego z nas najważniejszą sprawą. Dbamy o to, aby zapewnić dzieciom jak najlepsze warunki dla harmonijnego rozwoju. Troszczmy się również o to, aby rozwijać w dzieciach świadomą umiejętność radzenia sobie w sytuacjach, gdy inne osoby przy nich palą.

Źródło: „Czyste powietrze wokół nas” – Program przedszkolnej edukacji antytytoniowej Państwowej Inspekcji Sanitarnej