,,KAROLEK I STOKROTKI”

 

Pewnego razu mały Karolek

Zadał swej mamie trudne pytanie

Czy mi pokażesz, mamusiu droga,

Kogo w swym życiu mam naśladować?

Mama pytania się spodziewała,

Toteż zdziwienia nie okazała

Za rączkę synka poprowadziła tam

Gdzie się sama często modliła.

Karolek ujrzał mała kapliczkę,

W niej Matki Bożej figurkę śliczną,

Wraz z mamą zmówił pacierz pobożnie

I do kapliczki zajrzał ostrożnie.

Poznał odpowiedź na swe pytanie,

a mama takie dodała zdanie

Kto wolę Boga wypełnić chciałby

Niechaj w Maryi wstępuje ślady.

Oto mój synku, najlepsza Matka,

Jej zawierz losy swoje i świata

Karolek pojął, ze w Matce Bożej

Najdoskonalszy otrzymał wzorzec.

Więc postanowił, chociaż był mały,

że to jej właśnie odda się cały.

Wtem zauważył z miną radosną,

ze wokół śliczne stokrotki rosną,

co mają oczko żółte jak słońce

wśród białych płatków w niebo patrzące.

I tak się zwrócił Karolek mały

Do Matki Bożej Niepokalanej

Matko najlepsza, jak wszystkie Twoje

Są te stokrotki, tak życie moje.

Niech także Twoją własnością będzie;

Kieruj mną, proszę zawsze i wszędzie.

Karolek nie mógł przypuszczać wtedy

Że Matka Boża jemu powierzy

Flagę, co barwy ma żółto-białe

Niczym stokrotki jej ukochane.

 

W ciszy niepokalanej
sł. i muz. A. Szafraniec

Dolina w nawie Beskidów

Przytulne wioski i miasta

Pod okiem szczytów łagodnych

Ziarno dojrzewa i wzrasta.

Wadowic ciche zaułki

Duchem natchnione czekają

W asyście stróżów poranka

Nad powołaniem czuwają.

Ref.

 W ciszy niepokalanej Boże dojrzały plany

Lolek został papieżem naszym papieżem wybranym.

Wezbrała Polska od wzruszeń

Świat zadziwiony przystaną

Bóg sprawił, że Jego uczeń

Wieczna przyoblekł się chwałą. 

Ref.

 W ciszy niepokalanej Boże dojrzały plany

Lolek został papieżem naszym papieżem wybranym.