Złość to reakcja która powstaje w wyniku zablokowania potrzeb, to reakcja na trudności które pojawiają się w naszym życiu. Złość towarzyszy nam na każdym jego etapie.

 Czy zatem dziecięce wybuchy  złości  powinniśmy akceptować, ignorować czy zakazywać, co powinniśmy  robić w tej sytuacji?

Najczęstszymi przyczynami przeżywania złości są:

- stres, uczucie strachu, brak zaspokajanych potrzeb, przerwanie ulubionej zabawy, zwrócenie uwagi na siebie, zbyt wiele bodźców z otoczenia, zmęczenie lub znudzenie.

Aby pomóc dziecku które zmaga się z uczuciem złości należy nauczyć go dostrzegać zwiastuny mającego nastąpić wybuchu.

Należą do nich: przyspieszony oddech, podniesiony głos, nagłe zbladnięcie lub zaczerwienienie, zmarszczone czoło, przymrużone oczy, zaciśnięte usta.

Jeżeli zauważamy, że dziecko jest bliskie wybuchu złości powinniśmy swoim postepowaniem nie wzmacniać jego niewłaściwego zachowania.

Zadaniem rodzica jest swoją postawą załagodzić napad poprzez odwrócenie uwagi dziecka. Proponujemy inną aktywność, okazujemy  zrozumienie, nie podnosimy głosu, nie stosujemy kar.  Zadaniem rodzica jest postępować tak aby nauczyć dziecko jak ma sobie radzić

W wieku 4 lat dziecko potrafi okazywać złość w różnych sytuacjach. Dla dorosłych są one często mało istotne, lecz dla dziecka stanowią ważne powody.

Czterolatek może wyrażać je poprzez krzyk, płacz, ,,niegrzeczne” zachowania.

Czterolatek potrafi również doświadczać empatii, a to sprzyja pokazaniu jak inni czują się gdy doświadczają złości .

Nasza reakcja na złość dziecka modeluje jego zachowanie.

Co robić gdy  zauważymy że dziecko wpada w złość.

Pozwólmy swoją postawą aby  maluch zaakceptował to co się dzieje. Dajmy mu prawo do przeżywania tego stanu. Nasze prośby aby się uspokoił mogą nie przynieść efektu. Dorosły

w takim momencie powinien wykazać się spokojem, okazać poczucie bezpieczeństwa, przytulić jeżeli tego potrzebuje. Dążymy do wyciszenia dziecka, do  odzyskania spokoju i  równowagi.

Warto też porozmawiać z dzieckiem o trudnych sytuacjach, ale takie rozmowy powinny być przesunięte w czasie. Wtedy nasze argumenty szybciej zostaną zrozumiane.

Aby zmniejszyć wybuchy złości warto ustalić zasady i reguły postepowania które są dla dzieci czytelne. Reguły i zasady powinny być konsekwentnie realizowane.

Rodzice i nauczyciele mogą oswajać dziecko z jego złością poprze proponowanie różnorodnych sposobów postępowania, które prowadzą do wyciszenia, relaksowania, odreagowania.

Można zaproponować aby dziecko pomyślało o czymś przyjemnym, słuchało muzyki, odliczyło do 10, wyregulowało oddech, dobry jest sen i relaksacja.

Przedszkolak może swoją złość odreagować poprzez gniecenie lub darcie gazety, rysowanie, malowanie, aktywność fizyczną, uderzanie poduszek.

W sytuacji wybuchu złości można przyjąć następujące  strategie postepowania:

- nie reagujemy jeżeli nasza ingerencja nie jest konieczna,

- reagujemy gdy dziecko zagraża innym, można je przytrzymać,

- ściszamy głos, mówmy w zrozumiały sposób, unikamy kontaktu wzrokowego, pozostawiamy dziecko samo ze sobą jeżeli mamy taka możliwość,

- jeżeli dziecko chce powiedzieć o tym co czuje pozwólmy mu,

- bądźmy słuchaczami, okażmy zrozumienie, spróbujmy poczuć się jak ono w tej sytuacji;

Pamiętajmy złości nie wyeliminujemy z naszego życia ale żyjmy i  uczmy  dzieci żyć z nią w kontrolowany sposób.

Źródło:

Artykuł ,,Dziecięce wybuchy złości” -  Joanna Czapla - Wychowanie w przedszkolu 8/2016 r.